ଅସରନ୍ତି କଥାଟିଏ !
ସମୟ ଆସିଛି
ମୁଁ ତୁମକୁ ଭୁଲିଜିବା ପାଇଁ
ମତେ ବଂଚିବାକୁ ପଡିବ ଏକୁଟିଆ
ଆଜି ମୁଁ ଜାଣେ ଏତେଦିନର ଯାତ୍ରା
କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ପାଇଁ
ମୋର ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ ବିଛୁରିତ ହୋଇ ପଡିଛି
ସବୁ ମାନ ସମ୍ମାନ ଆଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯିବ
ଯଦି ଏହା ସତ୍ୟ
ମୁଁ ମୋ ଅନ୍ତରାତ୍ମା ର କଥା ଶୁଣି ଆଗକୁ ଯିବି
ମୁଁ ମେଘୁଆ ଆକାଶ ର ଅସମ୍ପୂର୍ଣ ଛାୟା
ଆଉ ତମେ ଏକ ନୂଆ ସକାଳ ର ପ୍ରତ୍ୟୁଷ
ଆମେ ଗୋଟିଏ ହୃଦୟର ଆତ୍ମା
ଲଖ୍ୟସ୍ଥଳ ଓ ଲଖ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଅଲଗା
ତଥାପି କେବେନା କେବେ ଭେଟିବା
କଥା ତ ଏତିକି ମୁଁ ଜାଣେ ଆଉ ତୁମେ ଜାଣ
ମୋ ବିନା ତୁମ ଜୀବନ ଅଧୁରା |
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
ଗଞ୍ଜାମ
