ବିବାହ ଓ ସୁପ୍ରଜନନ

ବିବାହ କରିବାଟା ମଣିଷର ଗୋଟାଏ Normal hankering,– ମଣିଷର ଗୋଟାଏ inner instinct ହିଁ,- ଯେପରି ସେ ବହୁ individual ରେ ପରିଣତ ହେବାକୁ ଚାହେଁ । ଆଉ ଏହି hankering ରୁ ହିଁ ହୋଇଛି ସ୍ତ୍ରୀ -ପୁରୁଷଙ୍କର ମିଳନ-ପ୍ରବଣତା । ତେଣୁ ଏହି ମିଳନ-ପ୍ରବଣତାକୁ ଏପରି ଭାବେ manage କରିବାକୁ ହେବ, ଯେପରି superior efficient embodimentର ଆବିର୍ଭାବଟା ଏକପ୍ରକାର Normal ହୋଇଉଠେ – ତେଣୁ ବିବାହ ସଂସ୍କାର ଯଦି ବିଧିମତ ନହୁଏ, ତା’ହେଲେ ଏହା କୋୖଣସି ପ୍ରକାରେ‌ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ।”

କେବଳ ଯୌନତୃପ୍ତି ପାଇଁ ବିବାହ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇନାହିଁ ବା ଯେକୌଣସି ଭାବେ ପୁରୁଷ ନାରୀଙ୍କ ମିଳନରୁ ସନ୍ତାନ ଉତ୍ପାଦନ କରାଯିବା ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ନାହିଁ । ଯେକୌଣସି ପୁରୁଷ ଯେକୌଣସି ନାରୀକୁ ବିବାହ କରିପାରେ – ଏ ପ୍ରକାର ମାନସିକତା ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ତଥା ଅସୁସ୍ଥ ପରମ୍ପରା ।

” ତା’ହେଲେ ନାଇଟ୍ରୋଗ୍ଲସରିନ୍ ର ସମାବେଶ ଘଟାଇବାକୁ ଗଲେ, ବିସ୍ଫୋରଣ ହୁଏ କାହିଁକି ? ସମାବେଶ କଲେ ହିଁ ହେଲା ? ତା’ଭିତରେ ସଙ୍ଗତି, ଅସଙ୍ଗତି ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ ? ବ୍ୟକ୍ତି ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଓ କୁଳ ସଂସ୍କୃତି ଦିଗରୁ ନାରୀ ପୁରୁଷଙ୍କ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟର କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ ?

ତା’ପରେ ଆଜିକାଲି ବିବାହ ବିଚ୍ଛେଦର ଜୟଗାନ କରାଯାଉଛି । ପୁରୁଷ ଓ ନାରୀଙ୍କ ଭିତରେ ଥାଏ ସେମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷଗଣଙ୍କ ସଂସ୍କାର ବହନ କରୁଥିବା ‘ଜିନ୍ ‘ । ଉଭୟଙ୍କ ଜିନ ର ପରସ୍ପର ସଦୃଶ ସଂଗତି ନରହିଲେ, ସନ୍ତାନ ଭଲ ନହୋଇ ଖରାପ ଗୁଣର ଅଧିକାରୀ ହୁଅନ୍ତି । – ” କୁଳ ମନିବ ନାହିଁ/ ବିବାହ କରିବ/ ଭୁଲ ଛାଡ଼ିବ ନାହିଁ/ ଖାଲରେ ପଡିବ / ଉପଢୌକନ ପାଇବ ଅଭିଘାତ।”

ବିବାହ ଓ ସୁପ୍ରଜନନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟାପାର। ଯେମିତି ସେମିତି ବିବାହ କରିବା ବା କାମ – ପ୍ରବୃତ୍ତିର ଚାହିଦାରେ ପିଲା ଜନ୍ମ ଦେବା ଅବିଧି । ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବିବାହ କରୁଛି, ସେ ପୁରୁଷ ହୁଅନ୍ତୁ ବା ନାରୀ ହୁଅନ୍ତୁ ମନେରଖିବା ଉଚିତ୍ ଯେ,ସେ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଗୁଚ୍ଛ, ବର୍ଣ୍ଣ, ବଂଶ, ସମାଜ, ଜାତି (Race) ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରର ।

ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଠାକୁରଙ୍କ ବାଣୀ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି –” ବିବାହ ମଣିଷର ପ୍ରଧାନ ଦୁଇଟି କାମନାକୁ ପରିପୂରଣ କରେ,– ତା’ର ଗୋଟାଏ ଉଦ୍ ବର୍ଦ୍ଧନ, ଅନ୍ୟଟି ସୁପ୍ରଜନନ ; ଅନୁପଯୁକ୍ତ ବିବାହ ଏଇ ଦୁଇଟିକୁହିଁ କ୍ଷୂର୍ଣ୍ଣ କରିତୋଳେ ;

ସାବଧାନ ! ବିବାହକୁ ଖେଳନା ଭାବ ନାହିଁ – ଯହିଁରେ ତୁମର ଜୀବନ ଓ ଜନନ ଜଡ଼ିତ ।” (ଚଳାର ସାଥୀ) “ଆଲୋଚନା ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହୁଛନ୍ତି” Accident ରେ (ଆକସ୍ମିକ ଭାବେ) ଯାହା ଜନ୍ମେ ତାହା ବନ୍ୟ (ବଣୁଆ) ; ବିହିତ ସୁଫଳପ୍ରଦ ଚାଷରେ ଯାହା ଜନ୍ମେ ତା ‘ ପୂଣ୍ୟ ।

ପ୍ରବୃତ୍ତି ଲାଳସାରେ ଅବିଧି ପୂର୍ବକ ଉପଗତ ହୋଇ ଯେଉଁ ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମେ ତାର ଚରିତ୍ରର କୌଣସି ଠିକ୍ ଠିକଣା ରହେନା । ଗର୍ଭାଧାନ ସଂସ୍କାର ଭିତରଦେଇ ଉନ୍ନତ ଚିନ୍ତା ପ୍ରସୂତ ବିଧିମଫିକ ପବିତ୍ର ଯେଉଁ ଜନ୍ମ ତା’ର ରକମ ହିଁ ଅଲଗା । ଘରେ ଘରେ ଭଗବାନ ଯେପରି ଜନ୍ମିବେ ସେ ପ୍ରକାର ଥିଲା ଆମମାନଙ୍କର ବିଧାନ । .. ଆମେ କୁକୁର ଗୋରୁ ଇତ୍ୟାଦିଙ୍କ ଜନ୍ମ ଯେପରି ଭଲ ହୁଏ ସେଥିପାଇଁ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତଭାବେ କେତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛେ ।

କିନ୍ତୁ ମଣିଷର ସୁଜନନ ଦିଗରୁ ଆମମାନଙ୍କର ଲକ୍ଷ୍ୟ କମ୍ । ବିବାହାଦି ଓ ନିଜର ଆଚରଣ ଏ ଦୁଇ ଦିଗ ଠିକ୍ ନରଖିଲେ ପିଲାପିଲି ଭଲ ହୁଅନ୍ତିନି। ଆମେ ଭଲ ଖାଉ, ଭଲ ପିନ୍ଧୁ, ଯେତେହିଁ ଯାହା କରୁ, ଭଲ ପିଲା ହୁଅନ୍ତୁ ଏଇଟା ସମସ୍ତେ ହିଁ ଚାହାନ୍ତି ।

ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ନ ମାନିପାରେ, କିନ୍ତୁ ମୋ ପୁଅ ମୋତେ ନମାନୁ, ତା’ ଚାହେଁନା । କିନ୍ତୁ ମୋର ଅବାଧ୍ୟତାର ଭିତର ଦେଇ ବୁଣି ରଖିଲି ସେଇପରି ପ୍ରାପ୍ୟଟା – ଯା ‘ ମୁଁ ଆଦୌ ଚାହେଁନା । ମୁଁ ହୁଏତ ଭାବେ – ମୁଁ ଖରାପ କଲେ କଣ ହେବ ? ପାଇବି ଭଲହିଁ । କିନ୍ତୁ ତା ‘ କଣ ହୁଏ ?

ଭଲ ଲାଗିବ ନିଶ୍ଚିତ, ଯାହାକୁ ଜାଣିବା ଦରକାର ଆଉ ନିତିଦିନ ର ଜୀବନରେ ପାଳନ କରିବା ଉଚିତ ମଧ୍ୟ  I🙏