ମଧୁର ବଚନ

କେବେ କିଣେ ଓଠର ହସ
କେବେ ତୋଷଇ ମନ,
ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ ର ପୁଣି
ଅଟେ ସିଏ ମାଧ୍ୟମ ।

କେବେ ପୁଣି ବିରହର ଲୁହ
କେବେ ମଧୁର ସ୍ମୃତି,
ସୃଷ୍ଟି ସିଏ ବନ୍ଧୁତ୍ବ ର
ରଖେ ତାକୁ ସାଇତି ।

କେବେ ଆସେ ସ୍ୱାର୍ଥ ନେଇ
କେବେ ଥାଏ ସର୍ତ୍ତ,
ନିବିଡ଼ ଭାବ ଡୋରି ସିଏ
ବ୍ୟର୍ଥ ନୁହେଁ ତା’ର ଅର୍ଥ ।

ମାନବ ଜନ୍ମ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବ
ମୁଖେ ଥିଲେ ସେହି,
ମଧୁର ବଚନ ପାଶେ
ଟଙ୍କା ର ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ ।

ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା, ମୟୂରଭଞ୍ଜ