ଜୀବନ ଏକ ଅନୁଶୋଚନା!
କେବେକେବେ
ମୋ ଝାପ୍ସା ଦ୍ତୁଷ୍ଟି ରୁ ଦୁରେଇ ଯାଅନି
କିଛି ମୁହୂର୍ତ ମୋ ପାଖରେ ରୁହ
ମୁଁ ଟିକେ ତୁମକୁ ଦେଖେ ଅନ୍ତର ରୁ
କେ ଜାଣେ କାଲି କା ଭାଗ୍ୟରେ କଣ ଅଛି
କିନ୍ତ ମୁଁ ମନା କରି ପାରୁନି
ମତେ ଲାଗେ ମୋ ଜୀବନ ଶରୀର ଠାରୁ ଦୁରେଇ ଯାଉଛି
ଆମ ପ୍ରେମ ର ରାଣ ଖାଇ କହୁଛି
ମୋ ଜୀବନ ବନ୍ଦୀ ସମୟ ପାଖରେ
ଜଂଜାଳ ଗୁଡାକ ଯେମିତି ଅଦିନିଆ ଝଡ଼
ଦୁଃଖତ ଅଛି ଚାରି ପାଖରେ
ତଥାପି ତୁମର ରାଜୁତି ମୋ ହୃଦୟରେ
ଚାରିଦିଗରେ ଯଦି ଖାଲି ଅନ୍ଧାର
ତଥାପି ଆଲୋକ ହୋଇ ତୁମେ ଡାକ!
ଡ଼କ୍ଟର. ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
ଗଞ୍ଜାମ.
