ମୋ ପ୍ରିୟା ଗାଁ

ମୋ ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ସକାଳ ହେଲେ,
ଆମ ଗାଁରେ ବାସନା ଆସେ,
ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ସଂଜ ନଇଁଲେ,
ଆମ ଗାଁରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ହସେ ।।

ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ବରଷା ହେଲେ,
ଆମ ଗାଁ ରେ ବିଜୁଳି ମାରେ,
ପ୍ରିୟା ଗାଁ ରେ ଶରତ କାଳେ,
ଆମ ଗାଁ ରେ ବଉଦ ଖେଳେ ।।

ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ କାଳରେ,
ଝାଞ୍ଜି ପବନ ଆମ ଗାଁରେ,
ହିମ କାକର ଶୀତ ଦିନରେ,
ସୁନେଲୀ ଖରା ବିଛାଇ ପଡେ ।।

ତାହାରି ଗାଆଁ.... ଆମରି ଗାଆଁ...
ଦୂରତା ନୁହଇଁ ବେଶି,
ବୋହୂ ହୋଇ ସେ ଆସିବ କେବେ,
ମୁଁ ଚାହିଛି ତାକୁ ବସି ।।

ମୁଣ୍ଡରେ ସିଏ ଓଢୋଣା ଟାଣି
ଏରୁଣ୍ଡି ଡେଇଁବ ହସି,
ସାରା ଜୀବନ ରହିବ ସାଥେ,
ଯିବନି ହାତରୁ ଖସି ।।

 ଚିତ୍ରା ରାଣୀ ପାତ୍ର
  ବାଲେଶ୍ଵର
41 Likes Comment
ଜଗା ବାହାରିବ ବୁଲିବା ପାଇଁ

ଜଗା ବାହାରିବ ବୁଲିବା ପାଇଁ

ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥ ଚଢିବା ପାଇଁ
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରୁ ଜଗା ଆସିବ ଧାଇଁ,
ନାହିଁ ତା’ର ଗୋଡ ନାହିଁ ତା ହାତ
କୋଳେଇ ଆଣିବ ସାରା ଜଗତ ।

ନାଚି ନାଚି ଜଗା କୀର୍ତ୍ତନ ଖୋଳେ
ଓହ୍ଲାଇ ଆସିବ ଭକତ ମେଳେ ,
ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ହୋଇବ ଖାଲି
ମାଉସୀ ଘରକୁ ଯିବ ସେ ଚାଲି ।

ବରଷକେ ଥରେ ବୁଲିବା ପାଇଁ
ଭକତ ଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଯିବ କହ୍ନେଇ ,
ଅଭାଗା ଭକତ ପ୍ରେମକୁ ଜାଣି
ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ଆସଇ ଟାଣି ।

ଯେଉଁ ଭକତ ଙ୍କୁ ମନ୍ଦିର ମନା
ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଆସେ କାଳିଆ ସୁନା,
ଭାଇ ଭଉଣୀ ଙ୍କୁ ନେଇ ସାଥୀରେ
ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଙ୍କୁ ଛାଡଇ ଏକା ମନ୍ଦିରେ ।

ନିଗମାନନ୍ଦ ନାୟକ
ବେଲପାଳ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ

44 Likes Comment

WITHOUT YOU !

WITHOUT YOU !

New Year is nothing without you
The world looks awfully dull
You live in my eyes forever
The rose in you blooms with thorns
The griefs equally beautiful
Wherever you look
Wherever you go
My maddened glances chase you
With your faithful shadow
When are you coming
I’m alive in the hope of you

©®Dr.Prasana Kumar Dalai

@India

80 Likes Comment

ଆଜିର ମଣିଷ

ବିଶ୍ୱାସରେ ଲୋକେ ବିଷ ମିଶାଇ ଯେ
ଭୋଗୁଛନ୍ତି ଆଜି କଷଣ ,
ଏତେ ସବୁ ଦେଖି ବୁଝୁନାହୁଁ ଯଦି
କଷ୍ଟ ପାଇବୁ ରେ ଭୀଷଣ ।
ଆହାର ରେ ଯଦି ପ୍ରହାର କରିବୁ
ଓହ୍ଲାଇ ଆସିବେ ଈଶ୍ବର ,
ମାଳିକା ର ଅନ୍ତ ନାହିଁ ବେଶୀ ଦିନ
ନିପାତ ହୋଇବ ସଂସାର ।
ବେଳ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ସୁଧାର ନିଜକୁ
ହେଇଯାଅ ତୁମେ ରକ୍ଷକ,
ଦୁଃଖୀ ଦରିଦ୍ର ଙ୍କ ସେବା କରିଯାଅ
ରୁହନାହିଁ ହୋଇ ଭକ୍ଷକ ।
ଅନ୍ୟର ଆଖିରେ ଲୁହ ଦେଲେ ତୁହି
ବହିବ ତୋ ଆଖିରୁ ଲହୁ,
ହସି ହସାଇଲେ ସମାଜେ ସଭିଙ୍କୁ
କୋଳେଇ ନେବେ ମହାବାହୁ ।
93 Likes Comment

ବାସ୍ ତୁମ ପାଇଁ

ପିଲାଟିଏ ବେଳୁ ଦୁଃଖ ସୁଖ ବାଟ ଦେଇ,
ଚାଲୁଥିଲି ଚାଲୁଛି ମୁଁ ଏକୁଟିଆ ହୋଇ ।
ବାପାମାଆ ଭାଇ ସ୍ନେହ ଆଦର ରେ ବଢି,
ବଡ ମୁଁ ହେଇଛି ଆଜି ଖାଲି ପାଠ ପଢି ।

ଇଚ୍ଛା ମୋର ହୁଏ ସାଥୀ ଉଡି ବୁଲିବାକୁ,
ହେଲେ ଖଣ୍ଡିଉଡା ଦେଇ ପଡେ ମୁଁ ତଳକୁ ।
ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଅଛି ହେଲେ ମନ ହୁଏ ଘାରୀ,
ପୂରା କେବେ କରିବି ମୋ ସ୍ବପ୍ନ ଅସୁମାରୀ ।

ପିଞ୍ଜରା ବାହାରେ ଯେବେ ଯିବାକୁ ମୁଁ ଚାହେଁ,
ପରିବାର ହସଖୁସି ମୋତେ ବାଧା ଦିଏ ।
କେତେ ଆଦରରେ ସତେ ବଢ଼ିଛି ମୁଁ ଆଜି,
ଭାବିଲେ ପାଦ ଯିବାକୁ ହୁଏ ନାହିଁ ରାଜି ।

ମରୂଭୁମି ପ୍ରାୟ ମନେ ଧିରେ ଧିରେ ଆସି,
ବସାଟିଏ କରି ତୁମେ ଗଲ କେବେ ବସି ।
ପାରିଲିନି ଭାଙ୍ଗି ମୁଁ ଯେ ତୁମର ସେ ବସା,
ତୁମ ସହ ଜିଇଁବାକୁ ଗଢୁଛି ମୁଁ ଆଶା ।

ହାତଧରି ନେଇ ଚାଲ ତୁମରି ସାଥିରେ,
ଉଡି ବୁଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ପୁଣି ଥରେ ।
ଯାହା ବି କରୁଛି ଠିକ୍ ଭୁଲ୍ ଜାଣେନାହିଁ,
ଏତିକି ଜାଣିଛି ସବୁ ବାସ୍ ତୁମ ପାଇଁ !

119 Likes 3 Comments