” ସେ କି ପ୍ରେମ ଯୋଉ ପ୍ରେମରେ ବିରହ ନଥାଏ ,,,
ସ୍ୱୟଂ ରାଧା ରାଣୀ ଆଉ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବି
ବିରହ ବେଦନା ଶଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା ,,
ଆମେ ତ ଛାର ମନୁଷ୍ୟ ମାତ୍ର ,
ଆମକୁ ଏଠି ପଚାରେ ବା କିଏ ?
କିନ୍ତୁ ବେଳେ ବେଳେ ମୋ ମନରେ ଗୋଟେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉନକି ମାରେ
କ’ଣ ସତରେ ସବୁ ସଚ୍ଚl ପ୍ରେମ ଅଧୁରା ରହିଯାଏ ?
ନା ସେ ଅଧୁରା ପଣରେ ପ୍ରେମ ବଞ୍ଚିରହେ ବୋଲି କେହି ଜଣେ ଜାଣିଶୁଣି ଅଧା ବାଟରୁ ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲିଯାଏ ? ”
ହରେ କୃଷ୍ଣ ରାଧେ ରାଧେ
ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
ଜିଲ୍ଲା – ଖୋର୍ଦ୍ଧା
ଆରେ ଚକ ଜଗି ଅଛି..
ଅଖ ଜଗି ଅଛି
କାଳିଆ ଆସିବ ବୋଲି
ମୁଁ ଗଣୁଅଛି ଦିନ ମୋ ସାଆନ୍ତ (୨)
ରଥକୁ ଟାଣିବି ବୋଲି
ହୋ ରଥକୁ ଟାଣିବି ବୋଲି…
ତା ଚକା ଆଖି କୁ.
ଚକା ଆଖି କୁ ତା
ଦେଖିଦେଲେ ଥରେ
ଭକତ ଢାଳନ୍ତି ଲୁହ
କେମିତି ବୁଝାଇ କହିବି ଲୋ ସଖୀ
କି ଭାବ ଅଛି ତା’ସହ…. (୨)
ଟାଣି ନେଉଥାଏ
ନେଉଥାଏ ଟାଣି
ଦେଉଳ କୁ ତା’ର
ବରଷ ଟା ଯାକ ଜଗା
ହେଲେ ଟାଣି ହେଇ
ଆସୁଅଛି ସିଏ
ଜଗିଛି ମୁଁ ଯେ ଅଭାଗା (୨)
କୋଳେଇ ଆଣିବେ
ସେବକ ତାହାର
ରଥରେ ହେବ ସେ ବିଜେ
ପାଇବାକୁ ସେହି
ଦରଶନ ପାଇଁ
ବ୍ଯାକୁଳେ ନୟନ ଭିଜେ । (୨)
ଭକତ ଙ୍କ ପାଇଁ
ରଥାରୂଢ଼ ହୋଇ
ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ଯିବ ଗଡ଼ି
ଶ୍ରୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ଠାରେ
ଯାଇ ପହଁଚିବ
ଭକତେ ନେବେ ଲୋ ଭିଡ଼ି (୨)
ରଥରେ ବନ୍ଧା ଦଉଡ଼ି (୧)
ଯିବ ଜଗା ରଥେ ଚଢି (୧)
ଭକତ ନେବେ ଲୋ ଭିଡି……
ନିଗମାନନ୍ଦ ନାୟକ
ବେଲପାଳ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
” ତୁମ କଥା ମନେ ପଡିଗଲେ
ଆଜି କୌଣସି ଗୋଲାପ ଫୁଲର ବାସ୍ନା
ମୋ ହୃଦୟକୁ ସୁରଭିତ କରିଦିଏନି …..
ମୋ ଓଠରେ ବିନା କାରଣରେ
ଆଉ ସେ ଶୁଖିଲା ହସ ଫୁଟି ଉଠେ ନାହିଁ ,,
ମୋ ଆଖି ଦୁଇଟି ଆଉ ସେ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି କୁ ଭାଳି
ଲାଜେଇ ଯାନ୍ତି ନାହିଁ ….
ଆଉ ହଁ , ତୁମ କଥା ମନେପଡିଗଲେ
ମୋ ସ୍ପନ୍ଦନ ର ଧକ୍ ଧାକ୍ ବେଗ ବି ଆଉ
ବଢ଼ି ଯାଏ ନାହିଁ …..
ତୁମ କଥା ମନେ ପଡ଼ିଗଲେ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି
ଅନୁଭବ ବି ହୁଏ ନାହିଁ ,,,
ସତରେ ସବୁକିଛି ଯେମିତି ଏକଦମ୍
ଏକାକାର ଭାବରେ ସ୍ତିର ହୋଇ ଯାଇଛି ,,
ଦିନେ ସମୟର ସୁଅରେ ଭାସିଯାଇ ଥିଲ
ଓ ଆଜି ତା’ର ଆଘାତ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ
ସତେ ଯେମିତି ମୋ ଜୀବନର ମୋଡ଼
ବଦଳି ଯାଇଛି ।।
ବେଳେ
ଭୋର ହୋଇଗଲାଣି
କିନ୍ତୁ…
କେବଳ ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ଏହା ଭୋର ହେଉନାହିଁ
ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ରାତିରେ ଅଚେତ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି
ସକାଳ ସମୟରେ
ଶୋଇବା ଏକ ନିଦ୍ରା ନେଇଥାଏ
କ’ଣ କରିବେ?
ଜୀବନ!
କେବଳ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନ
ବଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତୁ ଏବଂ ଦେଖନ୍ତୁ
କେବଳ ଆମ ପାଇଁ
ଇଚ୍ଛା କ’ଣ?
ତେବେ…
ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ରକେଟ୍ ରେ ଉଡ଼ିଲେ ମଧ୍ୟ
କିମ୍ବା
ଏପରିକି ହେଲିକପ୍ଟରରେ ଉଡ଼ାଣ ଭରିଲେ ମଧ୍ୟ
ଆମେ ଏବେ ବି ରହିଛୁ
ବାଇକ୍ ରେ ଯାତ୍ରା କରୁଛନ୍ତି
ଗୋରୁ ଙ୍କ ପରି
କେବଳ ଦୁଇଟି ଗୋଡ଼ ରେ ନୁହେଁ
ବେଳେବେଳେ
ହାତ ଦ୍ଵାରା
ଆମେ ଚାଲି ଚାଲି ଯାଉଛୁ
ଆମର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଜୀବନ…ସମ୍ପାଦନା
ସାପ୍ତାହିକ + ମାସିକ + ଦରମା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି
ଦୈନିକ ଚାଲିଛି
କେବଳ ସ୍ୱପ୍ନରେ
ହସିବା ଓ ହସିବା
ସ୍ମୃତିର ବାସ୍ତବତା ରେ
ସେମାନେ ପ୍ରତିଦିନ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି…
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ସବୁକିଛି ଚୟନ କରାଯାଇଛି
ବୁଝିବା ପାଇଁ
ଜରୁରୀ ନୁହେଁ
କେବଳ ଏତିକି ବୁଝାପଡ଼ୁଛି
ଜାଣନ୍ତୁ ଜିନିଷ
ଜରୁରୀ ନୁହେଁ
ଏଠାରେ ବୁଝିବା ଏବଂ ଜାଣିବା ପାଇଁ
ବହୁତ କିଛି ଅଛି
କିନ୍ତୁ…
କେତେକ
କିଛି ଆମେ ବୁଝିପାରୁନାହୁଁ
ଆମେ ଜାଣି ପାରିଲୁ ନାହିଁ
ଜୀବନ ସେମିତି ହିଁ ହୋଇଥାଏ।
ସତ ଯାହା ରହୁଛି
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ସଜେଇ ହେଲାଣି
ଶରତ ର ଏଇ ଛୁଆଁ ରେ
କି ସୁନ୍ଦର ବାସ ମହୀ ର ସୁବାସ
ଦୁର୍ଗା ଙ୍କର ଆଗମନ ରେ ।
ଧରଣୀ ରେ ମା’ ଆସିବା ଆଗରୁ
କାଶତଣ୍ଡୀ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ଫୁଟି
ନାଚେ ଆଜି ସେ ପବନ ତାଳରେ
ମାଟିରେ ଯାଉଛି ଲୋଟି।
କୁମୁଦ କୋମଳ ଦିଶଇ ସୁଢଳ
ବଢାଏ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଶୋଭା
କୋକିଳ ଗାଏ ମଧୁର ତାନରେ
ଦଶଭୂଜା ହୋଇବେ ଉଭା।
ପିନ୍ଧି ଶ୍ୱେତ ଶାଢ଼ୀ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି
ମହକରେ ଦିଏ ଭରି
ପ୍ରାତଃ ର ସେଇ ଶିଶିର ଛୁଆଁ ରେ
ମନ ମୋର ଯାଏ ପୁରି।
ମହୀ ମଣ୍ଡଳ କରୁଛି ସିଙ୍ଗାର
ପବନ ବହେ ସାଇଁ ସାଇଁ
ଅସ୍ତ୍ର ହାତେ ଧରି ବିରାଜିବେ ମା’
ପାପି ଙ୍କ ସଂହାର ପାଇଁ।
ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
ମୁଁ କିଏ
ମୁଁ ମୋ ଶରୀର ସହିତ ନାହିଁ
ମୁଁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ପଚାରୁଛି
ମୋ ବାପା ଏବଂ ମା’ ଝଗଡ଼ା କରି ଆସନ୍ତି
ମୁଁ କିଏ
ମୁଁ ମନରେ ପଚାରୁନାହିଁ
ମୁଁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ପଚାରୁଛି
ପରମେଶ୍ୱର ଶୟତାନ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରି ଆସନ୍ତି
ମୁଁ କିଏ
ମୁଁ ନିଜ ସହ ପଚାରିବି ନାହିଁ
ମୁଁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ପଚାରୁଛି
ମୋ ଶରୀର ଓ ଆତ୍ମା ଏବଂ
ପ୍ରତି ମିନିଟ୍ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ ଆସୁଛି
ମୁଁ କିଏ?
ମୋ ପାଇଁ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି
ଏହା କିପରି ଅଟେ?
ମୁଁ ଏକମାତ୍ର
ଏହା ହେଉଛି ମୋର ସରଳ ଉତ୍ତର
ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋ ବିଷୟରେ
– ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ସେହି ପୋଷାକ ଦୋକାନରେ
ବିଦ୍ୟମାନ ଖେଳନା
ଏହା ସୁନ୍ଦର ଅଟେ
ଯଦିଓ
ଏହାକୁ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧନ୍ତୁ
ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ମଣିଷ ପରି ଦେଖାଯାଉଛି
ତେବେ କଣ?
ଏହା କେବଳ ଏକ ଖେଳନା
ଦୋକାନଟି ସୁନ୍ଦର…
ଖେଳନା ହସର ଅର୍ଥ ଏହା ହିଁ
ଭିତରକୁ ଆସ, ଦେଖନ୍ତୁ
ଏବଂ ନିଜକୁ ଉପଭୋଗ କରନ୍ତୁ!
ଦୟାକରି ଆପଣଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତୁ…
ହେଲେ କ’ଣ?
ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସେହି ଖେଳନାର ହସ
ଏହା ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ….
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ମୋ ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ସକାଳ ହେଲେ, ଆମ ଗାଁରେ ବାସନା ଆସେ, ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ସଂଜ ନଇଁଲେ, ଆମ ଗାଁରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ହସେ ।। ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ବରଷା ହେଲେ, ଆମ ଗାଁ ରେ ବିଜୁଳି ମାରେ, ପ୍ରିୟା ଗାଁ ରେ ଶରତ କାଳେ, ଆମ ଗାଁ ରେ ବଉଦ ଖେଳେ ।। ପ୍ରିୟା ଗାଁରେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ କାଳରେ, ଝାଞ୍ଜି ପବନ ଆମ ଗାଁରେ, ହିମ କାକର ଶୀତ ଦିନରେ, ସୁନେଲୀ ଖରା ବିଛାଇ ପଡେ ।। ତାହାରି ଗାଆଁ.... ଆମରି ଗାଆଁ... ଦୂରତା ନୁହଇଁ ବେଶି, ବୋହୂ ହୋଇ ସେ ଆସିବ କେବେ, ମୁଁ ଚାହିଛି ତାକୁ ବସି ।। ମୁଣ୍ଡରେ ସିଏ ଓଢୋଣା ଟାଣି ଏରୁଣ୍ଡି ଡେଇଁବ ହସି, ସାରା ଜୀବନ ରହିବ ସାଥେ, ଯିବନି ହାତରୁ ଖସି ।। ଚିତ୍ରା ରାଣୀ ପାତ୍ର ବାଲେଶ୍ଵର
ଯଦି ତୁମେ କେବେ ପଢ଼ିପାରିଥାନ୍ତ , ମୋ ହୃଦୟର ପରିଭାଷା କୁ ,,,,, ତେବେ ଦରକାର୍ ପଡ଼ିନଥାନ୍ତା , ମତେ ଆଜି ସଫିଏତ୍ କାଗଜ ଆଉ କଲମରେ କାଳୀ ,,,,, କି ମୋ ମନର ଶବ୍ଦ ଗୁଡ଼ିକ ଏଣେତେଣେ ପଡିନଥାନ୍ତେ ଡାଏରୀ ରେ କବିତାର ରୂପ ନେଇ .....
ତୁମେ ଜାଣିଛ ? ମୁଁ ମୋ କବିତାରେ ସବୁବେଳେ ପ୍ରୟାସ କରେ , ତୁମକୁ ମୋ ପ୍ରେମର ନାମ ଦେଇ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପାଇଁ ,,,,, କେତେବେଳେ ଆକାଶରେ ଉଁଇଥିବା ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ଚାନ୍ଦ କହି , ତ ଆଉ କେତେବେଳେ ଆକାଶରୁ ବର୍ଷିି ଯାଉଥିବା ବର୍ଷା ବିନ୍ଦୁର ରୂପ ଦେଇ ..... ମୁଁ ଲେଖିଥିବା କବିତାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଧାଡିକୁ ଛୁଁ ଥାଅ ତୁମେ ଶୀତଳ ପବନ ଟିଏ ହୋଇ ,,,,, ତଥାପି ତୁମେ କେବେ ବୁଝିପାରନି ମୋ ଭଲପାଇବାକୁ , ମୋ ମନର ଭାଷାକୁ ଆଉ ହୃଦୟର ବେଦନାକୁ ,,,, ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମେ ପଢ଼ୁପଢ଼ୁ ଦିନେ ମତେ ନିଶ୍ଚିତ ବୁଝିବ ,,, ମନେଅଛି ମୋର ସେ ଦିନ କହିଥିଲ ପରା ହୋଇପାରେ କଷ୍ଟକର ବୁଝିବା ତୋ ଓଠର ଭାଷା ,, ହେଲେ ତା ଠାରୁ ଖୁବ ସହଜ ବୁଝିବା ତୋର ଏ ହାତ ଲେଖା କବିତା ".... 🙏ହରେ କୃଷ୍ଣ ରାଧେ ରାଧେ 🙏 ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ହସରେ
ଏହା ପାଇଗଲି
ଗୋଟିଏ ଥିଲା ପ୍ରବଳ ନୀରବତା
ଦୁଇ
ଏହା ହେଉଛି ପୃଥିବୀ
ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ଅବସ୍ଥା[ସମ୍ପାଦନା]
ଏହା ବ୍ୟତୀତ
ଆଉ କିଛି ନାହିଁ?
ତ୍ୟାଗ ଭାବରେ ଜୀବନ
ବୁଦ୍ଧ କହିଲେ ଯେ ଆମକୁ ବଞ୍ଚିବା ଏବଂ ଦେଖିବା ଉଚିତ୍
ଅନେକ ଲୋକ ଏଠାରେ ରହୁଛନ୍ତି।
ଏହା ହେଉଛି ତ୍ୟାଗ
କାରଣ କିଛି ଲୋକଙ୍କର ଅର୍ଥ ଥାଏ
ତ୍ୟାଗ ଏକ ବରଦାନ
କେତେକଙ୍କ ପାଖରେ କୌଣସି ପଦାର୍ଥ ନ ଥିବାରୁ ସେମାନେ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହୁଅନ୍ତି
ହେଲେ କ’ଣ?
ପ୍ରବଳ ନୀରବତା ଭିତରେ ଦୌଡୁଛି
ଏହି ଖରାପ ସମୟ?
ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ବିନା ହସ
କ’ଣ?
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ସବୁ ନଦୀ ସାଗରରେ ମିସେନି
ସବୁ ରାତିରେ ପୁନେଇ ର ଜହ୍ନ ବି ଉଁଏନି ,,
ସବୁ ଫୁଳରୁ ମହକ ଝରେନି
ସବୁ ଋତୁରେ ଯେ ବସନ୍ତ ବି ଆସେନି ,,
ସବୁ ସ୍ଵପ୍ନ କେବେ ସତ ବି ହୁଏନି
ସବୁ ଇଚ୍ଛା କେବେ ପୁରଣ ହୁଏନି ,,
ସବୁବେଳେ ଆମେ ଚାହୁଁଥିବା ମଣିଷ ଟା ବି
ବେଳେବେଳେ ନିଜର ହୁଏନି
ସବୁ ଭଲ ପାଇବା ବି ମଥାର ସିନ୍ଦୂର ହୁଏନି ।
ହରେ କୃଷ୍ଣ ରାଧେ ରାଧେ 🙏
ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
ଧନରେ, ମୋତେ ନେଇଯା ପୁରୀ,
ଦେଖନ୍ତି କାଳିଆ ରୂପ ମାଧୁରୀ,
ନୀଳାଚଳ ନାଥ, ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ସାଆନ୍ତ
ସତେକି ଡାକୁଛି ତା ଆଖି ଠାରି।0
ମହୋଦଧି କୂଳେ, ଶିରୀ ମନ୍ଦିରରେ
ବସିଛି କାଳିଆ ସୁନା,
ନୀଳଚକ୍ରେ ନିତି,ଉଡାଉଛି ତାର
ପତିତପାବନ ଵାନା,
ଦେଖି ଦେଲେ ଥରେ,ପେଟ ପୁରି ଯାନ୍ତା
କେତେ ବେଳେ କାଳେ ଯିଵି ମୁଁ ମରି।1
ରତନ ବେଦୀରେ ,ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ସାଥେ
ଅପଲକ ନୟନରେ,
ଭକତଙ୍କୁ ଚାହିଁ,ହସି ଦେଉ ଥିଲେ
ନାଲି ଓଠୁ ମଧୁ ଝରେ,
ତା ବେନି ନୟନ,ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ
ଆକର୍ଷିତ କରେ ତା ଡୋରି ଧରି।2
ପାଦ ପାଣି ନାହିଁ,ସବୁ କରେ ସେହି
ଏକ ଠାଵେ ବସି ରହି,
ସବୁ ଦେବ ଦେଵୀ, ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି
ନୀଳାଚଳ ଧାମ ଯାଇ,
ସେଇ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ, ସ୍ଵୟଂ ନାରାୟଣ
କିଏ ହେବ ଆଉ ତା ସଙ୍ଗେ ସରି ।3
ଧନରେ, ମୋତେ ନେଇଯା ପୁରୀ,
ଦେଖନ୍ତି କାଳିଆ ରୂପ ମାଧୁରୀ,
ନୀଳାଚଳ ନାଥ, ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ସାଆନ୍ତ
ସତେକି ଡାକୁଛି ତା ଆଖି ଠାରି।0
ଅଶୋକ କୁମାର ପତି, ଦହିଗାଁ,
ଵୟାଳିଶ୍ ମୈ।ଜା, କଟକ।।
ମୁକୁନ୍ଦ ମୁରାରୀ.. ସୁଦର୍ଶନ ଧାରୀ…
ବକା, ଶକଟା ସଂହାରୀ…
ଦାନଵ ଦଳନ… ସନ୍ଥ ଙ୍କୁ ପାଳନ…
ନାମ ବହି ଦଇତାରୀ…!!
ସୁଦାମା ମଇତ୍ର… ପୂଜନ ସର୍ବତ୍ର…
ରାଧାକୃଷ୍ଣ ଘନଶ୍ୟାମ…
ରାଧିକା ମୋହନ.. ହେ ବିଶ୍ଵ ବନ୍ଦନ…
ତୁମେ ହରି, କୃଷ୍ଣ, ରାମ…!!
ଆହେ ପୀତବାସ… ହର ମମ କ୍ଳେଶ…
ସହାୟ ହେ ବଂଶୀଧାରୀ…
ଯଶୋଦା ର ବଳା… ପ୍ରଭୁ ନନ୍ଦ ଲଲା..
କର ଭବୁ ମୋତେ ପାରି…!!
ଭକ୍ତି ନିବେଦନ… କମଳ ନୟନ…
ଗିରି ଗୋବର୍ଦ୍ଧନଧାରୀ…
ହେ ଛନ୍ଦା ଚରଣ…ଗାଉଛି ଜଣାଣ..
ମୋହ ମାୟା ରୁ ଉଦ୍ଧାରି..!!
ମଧୁବନ ସ୍ୱାମୀ… ଆହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ…
ରାଧିକା ପ୍ରାଣ ବଲ୍ଲଭ…
ହେ ମନ ମୋହନ… ଦିଅ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ…
ତୁମର ନାମ ରେ ଶୁଭ…!!
ହେ ଲବଣି ଚୋର… ଶୁଣ ମୋର ଗିର…
ଉଦ୍ଧାର ମାୟା ସଂସାରୁ…
ଚିକଣ କାଳିଆ… ତୁ ବଡ଼ ଛଳିଆ…
ଛଳ କାହିଁ ପାଇଁ କରୁ…!!
ହେ ରଙ୍ଗ ଅଧର… ଗୋପୀ ଚିତ୍ତ ଚୋର…
ମୋହନ ବଇଁଶୀଧାରୀ…!!
କରଇ ନମନ…. ଦିଅ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ…
ଶଙ୍ଖ, ଚକ୍ର, ପଦ୍ମ ଧାରୀ…!!
© ® ଡ଼ଃ. ନିର୍ମଳ ନାୟକ, ନାଗପୁର
ଭେଦ ଭାବ ନାହିଁ ପୁରୀ ବଡ ଦାଣ୍ଡେ
ଚାରି ଧାମ ଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ପତିତ ପାବନ କେତନ ତଳରେ
ନିଜେ ନିଜ ପାଇଁ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ।
ଯେମିତି ଭାବନା ଯେମିତି କଳ୍ପନା
ଭକ୍ତ ପାଇଥାନ୍ତି ଫଳ
ଏକ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ସବୁରି ଅନ୍ତରେ
ଏକା ସେହି ଆଦିମୂଳ ।
ଉତ୍କଳ ପ୍ରଦେଶ ଖ୍ୟାତି ବହିଅଛି
ଜଗତ ନାଥଙ୍କୁ ଧରି
ନିତ୍ୟ ସାମବେଦ ଉଚାରନ୍ତି ଏଠି
ଦେବା ଦେବୀ ଛନ୍ତି ପୂରି ।
ବାର ମାସେ ତେର ପରବ ପାଳନ
ଦିନ ବିତେ ଆନନ୍ଦରେ
ଅମୃତରୁ ବଳି ଶ୍ରୀ ମହାପ୍ରସାଦ
ଭିଡ ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ ।
ତୁମେ ଥାଅ ପ୍ରଭୁ ତୁମରି ଇଚ୍ଛାରେ
ଭକ୍ତ ମନ ରଖି ଖୁସି
ଆହାକି ସୁନ୍ଦର ତୁମ ରଥ ଯାତ
ଦେଖନ୍ତି ଜଗତ ବାସୀ ।
ବିଜୟ କୁମାର ଜେନା
ଅବସର ପ୍ରାପ୍ତ ପ୍ରାଧ୍ୟାପକ
ଶାମୁକା ସାହି,ରଣପୁର,ନୟାଗଡ଼
“ତା ‘ ନିରବତା ଓ ତା ‘ ଓଠର ଶୁଖିଲା ହସକୁ ବି ମୁଁ ବିନା ଦ୍ବନ୍ଦରେ ବୁଝିଯାଏ …
ହେଲେ ସେ ମୋର ଅନରଗଳ କଥାକୁ ବି କେବେ ବୁଝିପାରେନା କି ଜାଣିବାକୁ ବି ଚେଷ୍ଟା କରେନା …
ତା ‘ ଜୀବନର ସମସ୍ତ ଦୁଃଖ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏବଂ ତା’ର ତମାମ ତିକ୍ତତାକୁ ମୁଁ ମୋର ବୋଲିକା ଭାବେ …
ହେଲେ ସେ କେବେ ମୋର ଦୁଃଖକୁ ଆପଣେଇ ନିଏନା କି ସେଥିରେ ଭାଗ ବି ବସାଏନା …
କିଛି ଦେଇ ତା ‘ ପ୍ରତିବଦଳରେ ପାଇବାର ଆଶାକୁ ତ ବ୍ୟାପାର କୁହାଯାଏ …
ମୁଁ ତ ନିସ୍ଵାର୍ଥରପର ପ୍ରେମିକାଟିଏ ବ୍ୟାପାର କରିବାକୁ ଚାହେଁନା …
ସେଥି ପାଇଁ ତ ତା’ ଭୁଲିଯିବା ପଛରେ ଗୋଟିଏ କାରଣ ,,,
ଆଉ ମୋର ମାନେ ରଖିବା ପାଇଁ ହଜାରେ ବାହାନା …
ମୁଁ ତ କେବଳ ନିସ୍ଵାର୍ଥପର ପ୍ରେମ କରିଥିଲି , କିନ୍ତୁ ସେ ତ ସ୍ୱାର୍ଥପର ଥିଲା ,, ପ୍ରେମର ମାନେ ବୁଝିବି କେମିତି ?
ହରେ କୃଷ୍ଣ , ରାଧେ ରାଧେ 🙏
ନାମ – ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
A pen; a poet’s pen ,
Goes on,knows no bound,
Jots down countless series of hacks and facts,
With emotion profound.
Delving into the waves of thought,
He sketches out,
The tale of time
Nature’s whisper ,sweet-sublime.
Life’s labyrinthine Odyssey ,
Finds words of awe and ecstasy.
Paper soaked with ink,
Ink with emotion,
The poet,the odd one out of the world,
Pours his potion.
A poet pens….
Macabre to melancholy ,
Melancholy to magical manifestation,
Stories of submission, subjugation,
A silent conversation.
The unseen bars of the cage ,
Appear so vivacious,
Even tempting to a sage.
Untold fables,unfolded fantasy,
Attain a form as the poet’s legacy.
Beauty in barren land,
Divine in the devil,
Eyes under flipped specs ,
The poet finds virtue in evil.
Bhabani Sankar Mohanty
ସ୍ବପ୍ନ ଆଖିରେ ଦେଖିବା ଆଗରୁ
ଦିଅ ତୁମେ ମୋତେ ମାରି
ସ୍ବାଧିନ ଭାବେ ବଞ୍ଚିବି କେମିତି
ବୋଝ ଯେବେ ଦିଅ କରି।
ମହିଳା ସମିତି ଲଗାଏ ନାରା
ନିଜର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ
ରକ୍ଷକ ସାଜିଛି ଭକ୍ଷକ ଆଜି
ରକ୍ତ ମାଂସ ମୋର ଖାଇ।
ଝିଅ ତୁମର ଲକ୍ଷ୍ମୀମନ୍ତ ନୁହେଁ
ନୁହେଁ ସରସ୍ବତୀ ଖାଲି
ଚାହଁ ଯଦି ତାକୁ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ
ବନାଅ ତେବେ କାଳୀ।
ସଂହାର ପାଇଁ ଶକ୍ତି ଦିଅ ତୁମେ
ଶାସନ ଦିଅ ମୋ ହାତେ
ଲୁହ କୁ ମୋର ଲହୁ କରିଦିଅ
ତ୍ରିଶୂଳ ଧରାଅ ମୋତେ।
ଚାରି କାନ୍ଥ ବନ୍ଧା ଆଇନ ତୁମର
ପ୍ରଶାସନ ଲୋଡା ନାହିଁ
ସତୀତ୍ୱ ଆଜି ବିନାଶ ଚାହୁଁଛି
ମାନବ ପଶୁଟେ ପାଇଁ।
ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
I don’t mean have sex.
I mean sleep Together.
Under my blankets.
In my bed.
With my hand on your chest
And your arms around me.
With the window cracked,
So it’s chilly and we have to cuddle closer.
No talking, just sleepy,
Blissfully happy, silence.
#feelthefeelings #love #affection
PC- @poemsporn
I know I’m not best for you but…..
I’m there to hear,
To sit by your side,
To make you feel each birthright.
I’m also at the right time to ease your mind.
I may not be the best,
But I’ll try not to be the worst.
When you tell me each about
The goods you’ve been through,
I’ll patiently stay for you.
I know I’m not best for you,
But I’ll try my best to buck up your life.
ଦୁନିଆର ଏଇ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ରେ ମୁଁ
ତୁମକୁ ପାଇଲି ଯେବେ
ଅନ୍ଧକାରେ ମୁହିଁ ଛାଇ କୁ ପାଇଛି
ଆଜି ବସି ବସି ଭାବେ।
ଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟି ନେଇ ଖୁସି କୁ ବଢାଇ
ଭୁଲି ଯାଏ ସବୁ ହସି
ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ର ସମ୍ପର୍କ ଗଢିଛି ଅନେକ
ତୁମେ ବନ୍ଧୁ ଠାରୁ ବେଶୀ।
କେବେ ଥରେ କୁହ କେତେ ଭଲପାଅ
କେତେ କର ଅଭିମାନ
ଲୁହ କହେ ସିନା ସମ୍ପର୍କ ଆମର
ଶବ୍ଦରେ ବୁଝେନି ମନ।
କେତେ ହସ ଖେଳ ସାଙ୍ଗ ସାଥି ମେଳ
ଭାବନା ର ସେଇ ଦେଶ
ସବୁ ମାସ ସିନା ହୁଏନି ଫଗୁଣ
ପକ୍ଷୀ ଛାଡେନି ତା’ ବାସ।
ହୃଦୟ ର ଏଇ ସମ୍ପର୍କ ଆମର
ଶାମୁକା ର ମୁକ୍ତା ପରି
ଆସୁ ଯେତେ ବାଧା ଆସୁ ଯେତେ ବିଘ୍ନ
ନଛିଡୁ ଭାବର ଡୋରି।
ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
” ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ ବର୍ଷା ”
ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଚାଲିଯାଇ ଆସିଲା ଆଷାଢ଼
ପାଦ ଥାପଲୋ ବରଷା
ଆନନ୍ଦ ଭରିଦେଉ ଚାଷୀ ଚିତ୍ତରେ
ଚାଷୀର ସାହା ଭରସା……………….।।୧।।
ହେ ବରଷା ତୋର ଆଗମନର ଚାଷୀ
କରଇ ତୋର ଅପେକ୍ଷା
ଚିତକ ପକ୍ଷୀ ପରି ଅଛି ଅନେଇ
ଚାଷୀର ଅଟୁ ଭରସା……………..।।୨।।
ତରୁ ଲତା ବୃକ୍ଷ ଝାଉଁଳି ପଡ଼ଇ
କରଇ ତୋର ଅପେକ୍ଷା
ତରୁ ଲତା ବୃକ୍ଷ ଆନନ୍ଦେ ନାଚନ୍ତି
ହୁଅଇ ଯେବେ ବରଷା………………..।।୩।।
ତୋର ମେଘର ଗର୍ଜନ ନାଦ ଶୁଣି
ନୃତ୍ୟ କରଇ ମୟୂରୀ
ତୋହର ସ୍ପର୍ଶରେ ଉଲ୍ଲାସ ଧରଣୀ
ଝିପି ଝିପି ଭାସେ ବାରି………………..।।୪।।
ପିଲାଏ ତୋ ପ୍ରେମରେ ପାଗଳ ହୋଇ
ଭସାନ୍ତି କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା
ନୃତ୍ୟ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ ଭିଜୁଥାଏ
ରାସ୍ତାକୁ ଭାବଇ ଗଙ୍ଗା………………….।।୫।।
ତୋହର ଅପେକ୍ଷା କରଇ ସମସ୍ତେ
ସ୍ବାର୍ଥପର ତୁ ହଅନା
ତୋହର ପ୍ରେମରେ ଚାଷୀ ବି ପାଗଳ
ତାକୁ ତୁ ଠକି ଦେଏନା……………………।।୬।।
ନାମ -ଚଉବନ ଖଡ଼ିକାର
ସ୍ଥାନ – ବୋଡ଼େନ, ଧର୍ମଗଡ, କଳାହାଣ୍ଡି
ଦୂରଭାଷ- ୮୧୪୪୮୦୯୧୨୪
” ମୁଁ ତୋର ମନେ ପଡ଼ିବି
ହସୁ ହସୁ କେବେ ଝରି ପଡ଼ୁଥିବା
ତୋ ସେ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହରେ ,,,
ତ ପୁଣି କେବେ ଦେହ କିମ୍ବା ମନର ଆଘାତରେ ….
କେବେ ପୁଣି କାରଣ ନଥିବା
ଏକ ସ୍ମିତହାସ ର ଝଲକରେ ,,,,
ମୁଁ ତୋର ମାନେ ପଡ଼ିବି ,,,,,,
କେଉଁ ଏକ ଉତ୍ତର ନଥିବା ପ୍ରଶ୍ନ ରେ ….
ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ଦେଖିଥିବା ସେହି
ଅଧୁରା ସ୍ଵପ୍ନରେ ,,,,
ତୋ ଅବୁଝା ଓଠ ଆଉ
ମୋ ଅଝଟିଆ ଆଖିରେ ….
ମୁଁ ତୋର ମାନେ ପଡୁଥବି ତୋର ନିରଳା ବେଳ
ଆଉ ମୋ ନିରବତା ର ସ୍ବରରେ ,,,
ତୋ ଭୁଲ ଆଉ ଠିକ୍ ର ସମୀକରଣ ସରିଲାବେଳକୁ
ମୁଁ ଥିବି ତୋଠୁ ବହୁତ୍ ଦୂରରେ …..
ଅତୀତ , ବର୍ତ୍ତମାନ , ଭବିଷ୍ୟତ
କଳ୍ପନା ଠାରୁ ଖୁବ୍ ଉର୍ଦ୍ଧରେ ,,,,
ହଁ ମୁଁ ତୋର ପୁଣି ମନେ ପଡ଼ିବି ,,,,,
ତୋ ଭୁଲ୍ ର ଅନୁତାପ ରେ ……
” ମୋ ଅଭିମାନ ଆଉ
ତା ଅହଂକାର
ଆମ ସମ୍ପର୍କରେ ତିକ୍ତତା ଭରିଦେଇଛି ,,,,
ସମ୍ପର୍କ ନାମକ ସୂତାଖିଅ ଟି
ଅହଂକାର ଆଉ ଅଭିମାନର ପାଚେରିରେ
ଗୁଳେଇ ତୁଳେଇ ହୋଇ
ଛନ୍ଦି ହୋଇ ଯାଇଛି ……
ମୁଁ ଅଭିମାନ କରି ପାଚେରି
ଏ ପାଖରୁ ଚାହିଁ ବସିଚି
କିନ୍ତୁ ସେ କେବେ ଅହଂକାର ର ସୀମା ଡେଇଁ
ମୋ ପାଖକୁ ଫେରି ଆସିନି……
ଆସିବ ବା କେମିତି ?
ତା ଅହଂକାର ପରା ତା
ବାଟ ଜଗିଛି…..” ।।
ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
🙏ହରେ କୃଷ୍ଣ ହରେ ରାଧେ 🙏