ରାଧା ପ୍ରେମେ ତୁମେ ହୋଇଛ ପାଗଳ
ମୀରା ପ୍ରେମେ ଝରାଅ ଲୁହ,
ତୁମେ ପୁଣି ସାରା ଜଗତକୁ କୁହ
ରଖ ନାହିଁ ମୋନେ ମୋହ।
ରୁକ୍ମଣୀ ସାଥିରେ କରିଲ ସଂସାର
ରାଧା ହେଲେ କୃଷ୍ଣ ସଂଙ୍ଗିନୀ,
ପରିଚୟ ଦେଇ ଅଧିକାର ନେଲ
କାହିଁକି ମୁଁ ବୁଝି ପାରେନି।
କେତେ ମନୋହର ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ତୁମର
ଜଗତରେ ଆଜି ଅମର,
ଦିବାକର ପୁଣି ଛାଡି କି ରହିବେ
ନିଜ ଆଲୋକ ର ପ୍ରଖର।
ଦ୍ରୌପଦୀ କୁ ତୁମେ ଡାକୁଥିଲ ସଖୀ
ନିଜକୁ ସଖା ବୋଲି କହି,
ଲଜ୍ୟା ରକ୍ଷା ପାଇଁ ଆସିଲନି ତୁମେ
ଡାକିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ।
ରାଧା ସାଥେ କୃଷ୍ଣ ଯୁଗଳ ମୂରତୀ
ଶୋଭା ପାଉଥାଏ ମନ୍ଦିରେ,
ମୀରା ତୁମ ପ୍ରେମେ ଧାଇଁ ଆସିଥିଲେ
ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ କାଇଁ ଅଧାରେ।
ଅଶ୍ରୁ ଧାର ତୁମ ବହିଲା ଆଖିରୁ
ଜଗତର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ,
ମାୟା ନୁହେଁ ହିତ ତୁମେ ପୁଣି କୁହ
କାହିଁକି ହେ କଳା କହ୍ନେଇ।
ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା,ମୟୂରଭଞ୍ଜ
ସମୟ ସାଥୀରେ ପାଦ ଦେଉ ଦେଉ
କେଉଁଠି ମୁଁ ଗଲି ହଜି,
ଅତୀତ ମୋହର କରୁଛି ହୁଙ୍କାର
ବନ୍ଧୁ ଟିଏ ମୋର ସାଜି ।
କହୁଅଛି କାନେ କଅଣ ଥିଲୁ ତୁ
ଭୁଲି କି ଯାଇଛୁ ସାଥୀ,
ଲକ୍ଷ୍ୟ ହୀନ ହୋଇ ଆଗେ ଯାଉ ଧାଇଁ
ଜାଣି ପାରୁନୁ କେମିତି ।
ବାରମ୍ବାର ସେହି କଥା ଶୁଣି ମୁହିଁ
ଉତ୍ତର ରଖିଲି ଆଜି,
ଫେରିବି କେମିତି ଭବିଷ୍ୟତ ବୋଝେ
ନିଜକୁ ପାଉନି ଖୋଜି ।
ନିଜକୁ ପାଉନି ଖୋଜି ।
ନିଗମାନନ୍ଦ ନାୟକ
ବେଲପାଳ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
ବିନା ସର୍ତ ରେ!
ବିନା ସର୍ତ ରେ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ
ଅବିଶ୍ୱାସ ଭରା ଦୁନିଆ ରେ
ମୁଁ ଜାଣିପାରିଲିନି କାଳେ
ମୁଁ ଆଜି ବେନାମୀ ଠିକଣା ରେ
ଜୀବନ ଯେ ଏତିକି ନୁହେଁ
ଅଳ୍ପ ହେଲେ ବି ସହଜ ନୁହେଁ
ଏଠି ଖାଲି ଚିନ୍ହା ମୁହଁ ଗୁଡାକ
ଅଚିନ୍ହା ଭଳି ସ୍ତବ୍ଧ ଓ ନିଷ୍ଠୁର
ମତେ ଆଜି କାହିଁକି ଏ ଶାସ୍ତି
ଅନୁଭବ ହୁଏ ମୁଁ ନିଜେ ନିଜକୁ
ଦଣ୍ଡ ଦେଉଛି ଓ ପ୍ରତାରିତ କରୁଛି
ଖୋଜୁଛି ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ଏଠି ଆଉ ସେଠି
ପାଇବା ପାଇଁ ତିକିଏ ଆଶିଷ
ସେଠାରେ ତ ଖାଲି ରହସ୍ୟ
ରହସ୍ୟ ଭିତରେ ତୁମେ ଆଉ
ତୁମ ସର୍ତହୀନ ଭଗବାନ!
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
ତୁମ ଦୁନିଆର ବେନାମୀ ପଥିକ!
ମୁଁ ଦୁରେଇ ଗଲି ଯୋଉଠି ତୁମେ ରହୁଥିଲ
ଭାଙ୍ଗି ଦେଲି ସେଇ ଆଇନା କୁ
ଯୋଉଥିରେ ଖାଲି ତୁମ ପ୍ରତିଛବି
ମୁଁ ବେନାମ ତୁମ ସହର ରେ
ଅଦୃଶ୍ୟ ଆଜି ମୁଁ ତୁମ ହାତ ପାହାନ୍ତା ରୁ
ଆଉ କେବେ ଫେରିବିନି ଏଇ ସହର କୁ
ଦିନେ ମୁଁ ଥିଲି ତୁମ ଜୀବନ ର ସବୁକିଛି
ଆଜି ମୁଁ ସୀମାହୀନ ଦରିଆ ପରି
ତୁମ ଜୀବନର ଅଗଣା ରେ ମୁଁ ଆଜି ଯାଯାବର
ଦେଖୁଥିଲି ତୁମକୁ ମୋ ଅଗଣା ର ଫୁଲ ରେ
ଖୋଜୁଥିଲି ସେଇ ରଙ୍ଗ ଆଉ ବାସ୍ନା କୁ
ଆଜି ମୁଁ ଭଙ୍ଗା ବାଲିଘର ତୁମରି ସ୍ୱପ୍ନରେ
ଆଜି ମୁଁ ଶୂନ୍ୟ ତୁମ ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ
ଖାଲି ଏକ କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ତୁମ ଜୀବନ ସ୍ରୋତ ରେ
ଦେଖିଛି ତୁମକୁ ଜହ୍ନ ର ଫିକା ଜୋଛନା ରେ
ଅନୁଭବ କରୁଛି ତୁମକୁ ମୋ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ଵ ରେ |
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
ଥରୁଟିଏ ଫେରି ଆସ ତୁମେ ସତ କହୁଚି ,,,,,
ଲୁଚେଇ ଦେବି ମୋର ଏ ଅଭିମାନୀ ଓ ଅଝଟ ଚେହେରା
ଭାଙ୍ଗି ଦେବି ସବୁ ଜିଦ୍ ଆଉ ଅଭିମାନର ଘର
କେବେ ବି ଖୋଜିବିନି ମତେ
ଛାଡି ଯାଇଥିବାର କାରଣ …
କହିବିନି କେବେ ହିସାବ
ଏତେ ଦିନ ଧରି ତୁମେ କୋଉଠି ଥିଲ,
କାହା ସହିତ ଥିଲ
ମତେ ମାନେ ପକଉଥିଲ କି ନଥିଲ ,,,,
ଆଉ ଯଦି ଆଖିରୁ ଲୁହ ଜକେଇ ଆସେ
ମୁଁ ଲୁଚେଇ ଦେବି ସେ ଲୁହକୁ
ଏଇ ଏକ ନିରୀହ ପୋକ କୁ ଦାଇ କରି….
ହଁ ଥରେ ଫେରି ଆସ ତୁମେ ,,,
ଏ ସମୟ ବା କାହାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେ
ଏଇ ଦେଖୁନ କେମିତି ବେଗିବେଗି ଚାଲିଯାଉଛି …
ଥରୁଟିଏ ଫେରି ଆସ ତୁମେ
ମୁଁ ଆଜି ବି ଚାହିଁ ବସିଛି ତୁମ
ଫେରିବା ବାଟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ….
🙏ହରେ କୃଷ୍ଣ ରାଧେ ରାଧେ 🙏
ଦୁଷ୍ଟ ଝିଅ ଟିଏ!
କେବେ କେବେ ସ୍ନେହ ଭରା କଥା
ଆଉ କେବେ ହୃଦୟ ରେ ଭରି ଦିଅ ଦୁଃଖ
ଜୀବନ ଠୁ ଦୁରେଇ ଯାଇ
ସତ କୁ ନ ମାନି ବାହାନା କରିବା
ତୁମେ ଶିଖେଇଥିଲ ମୋ ହୃଦୟ କୁ
ପ୍ରତିଟି ସ୍ପନ୍ଦନ ରେ ସ୍ପନ୍ଦିତ ତୁମର ସ୍ମୃତି
ପରବର୍ତୀ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ରେ ବିଷାଦ ଓ ଦୁଃଖ
ଅମାନିଆ ଆଖିରେ ଲୁହ ଆଜି ଲହୁ
ଅଦିନିଆ ମେଘ ପରି
ତୁମେ ସାଇତିଲ ତୁମ ହୃଦୟର କୋଠରୀରେ
ମୋ ଭଙ୍ଗା ମନ ସହ ଖେଳି ସାରିଲା ପରେ
ମୋ ଦୁନିଆ କୁ ଉଜାଡି ଚାଲିଗଲ
ଦୁଷ୍ଟ ଝିଅ ଟିଏ ପରି |
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
” ସେ କି ପ୍ରେମ ଯୋଉ ପ୍ରେମରେ ବିରହ ନଥାଏ ,,,
ସ୍ୱୟଂ ରାଧା ରାଣୀ ଆଉ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବି
ବିରହ ବେଦନା ଶଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା ,,
ଆମେ ତ ଛାର ମନୁଷ୍ୟ ମାତ୍ର ,
ଆମକୁ ଏଠି ପଚାରେ ବା କିଏ ?
କିନ୍ତୁ ବେଳେ ବେଳେ ମୋ ମନରେ ଗୋଟେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉନକି ମାରେ
କ’ଣ ସତରେ ସବୁ ସଚ୍ଚl ପ୍ରେମ ଅଧୁରା ରହିଯାଏ ?
ନା ସେ ଅଧୁରା ପଣରେ ପ୍ରେମ ବଞ୍ଚିରହେ ବୋଲି କେହି ଜଣେ ଜାଣିଶୁଣି ଅଧା ବାଟରୁ ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲିଯାଏ ? ”
ହରେ କୃଷ୍ଣ ରାଧେ ରାଧେ
ଚିନ୍ମୟୀ ସୁବୁଦ୍ଧି
ଜିଲ୍ଲା – ଖୋର୍ଦ୍ଧା
My odia poem SABDA THARU URDHRE translated into Hindi by eminent reviewer & translator Raj Kishor Pattnaik.
Humbled & Grateful.
ଶବ୍ଦ ଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ!
ସମ୍ପର୍କ ଏଠି ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ
ନିର୍ଜନତା ଏଠି ଶବ୍ଦ ଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ
ବେନାମୀ ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ଜୀବନ
ହୁତୁହୁତୁ ହୋଇ ଜଳୁଛି ଅଭିମାନ ର ବହ୍ନି
ମୋ ସୁପ୍ତ ଆଖିରେ ତୁମର ପ୍ରତିଛବି
ଚାହିଁଲେ ବି ଆଖି କୁ ମୁଦି ପାରୁନି
ଝାପ୍ସା ସବୁ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି
ଯେଉଁ ରାସ୍ତା ଦେଈ ଯାଇଥିଲେ
ତାହା ଆଜି ମତେ ପରିହାସ କରେ
ଯାହା ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ଉଜୁଡିଛି
ନିଃସଙ୍ଗ ରାତିର ବେଦନା
ଦିନର ଦୁଃଖଭରା ମୁହୂର୍ତ୍ତ
ଚାରିଆଡେ ଖାଲି ଶାନ୍ତ
କହୁଛି ଦୁରେଇ ରୁହ
କିନ୍ତୁ ଆଜିବି ମୋ ଆଖିରେ
ଖାଲି ତୁମର ହିଁ ପ୍ରତିଛବି!
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ!
Translated into Hindi
By Raj Kishor Patnaik.
शब्दों से परे
अवर्णनीय यह बंधन है,
शब्दों से परे यह जीवन है।
एकांत के इस वीराने में,
दिल जला, अभिमान के अंगारे में।
तेरी परछाईं, मेरी नींदों में,
आँखें बंद करूँ, मगर देखूँ सपनों में।
धुंधले हुए, सब पुराने पल,
वो राहें आज भी, करती हैं हलचल।
सपने जो कभी थे मेरे,
सब उजड़ गए, साथ तेरे।
रातों की तन्हाई का दर्द,
दिनों के दुख भरे लम्हात।
चारों ओर फैला सन्नाटा,
कहता है मुझसे, “दूर हो जा।”
फिर भी, मेरी आँखों के झरोखे में,
बसती है बस, तेरी ही तस्वीरें।
अवर्णनीय यह बंधन है,
शब्दों से परे यह जीवन है।
शब्दों से परे यह जीवन है…
– डॉ. प्रसन्न कुमार दलाई
(कबिसूर्यनगर, गंजाम)
Hindi translation
ଶବ୍ଦ ଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ!
ସମ୍ପର୍କ ଏଠି ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ
ନିର୍ଜନତା ଏଠି ଶବ୍ଦ ଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ
ବେନାମୀ ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ଜୀବନ
ହୁତୁହୁତୁ ହୋଇ ଜଳୁଛି ଅଭିମାନ ର ବହ୍ନି
ମୋ ସୁପ୍ତ ଆଖିରେ ତୁମର ପ୍ରତିଛବି
ଚାହିଁଲେ ବି ଆଖି କୁ ମୁଦି ପାରୁନି
ଝାପ୍ସା ସବୁ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି
ଯେଉଁ ରାସ୍ତା ଦେଈ ଯାଇଥିଲେ
ତାହା ଆଜି ମତେ ପରିହାସ କରେ
ଯାହା ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ଉଜୁଡିଛି
ନିଃସଙ୍ଗ ରାତିର ବେଦନା
ଦିନର ଦୁଃଖଭରା ମୁହୂର୍ତ୍ତ
ଚାରିଆଡେ ଖାଲି ଶାନ୍ତ
କହୁଛି ଦୁରେଇ ରୁହ
କିନ୍ତୁ ଆଜିବି ମୋ ଆଖିରେ
ଖାଲି ତୁମର ହିଁ ପ୍ରତିଛବି!
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ!
ସୀମାହୀନ ହୃଦୟ!
ଯେବେ ମୁଁ ମନର ଝରକା ଖୋଲେ
ମାପିବାକୁ ସୀମାହୀନ ହୃଦୟର
ପରିଧି କୁ
ବିଶ୍ୱାସ କର କେବଳ ଖାଲି ତୁମର ଅସ୍ପଷ୍ଟ ମୁହଁ ଟି ଦେଖାଯାଏ
କେବଳ ପ୍ରେମ ହିଁ ଜାଣେ
ସ୍ନେହ ବାଣ୍ଟିବାରେ
ଉତ୍ତର ରେ କିଛି ପାଇବାର ଇଛା ନ ଥାଏ
ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ସର୍ତ୍ତ ବିହୀନ ପ୍ରେମ
ଯେବେ ତୁମେ ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ଚାହଁ
ଲାଗେ ଯେମିତି ଜହ୍ନ ମେଘ ଆଢୁଆଳ ରେ ଚାହୁଁଚି
କିଛି ଅକୁହା କଥା ନିଜେ ନିଜେ କୁହେ
ଇଛା ନଥିଲେ ବି ଓଠରୁ ଭାସି ଆସେ
ଯେବେ ତୁମେ ଚାହିଁ ହସ
ଲାଗେ ଯେମିତି ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ଚୁମ୍ବକ ମତେ ଟାଣି ନଉଛି
ଏଇ ଟିକକ ଭଲ ପାଇବା ଯାହା ତୁମେ ଅନୁମାନ କରି ପାରନା!
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ |
ନିଶ୍ୱାସ!
ପ୍ରତିଟି ନିଶ୍ୱାସ ରେ ଖାଲି ତୁମର ଅନଭୁତି
ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ ଅସମାପ୍ତ ମରୀଚିକା ପରି
ତୁମେ ମୋର, ଅନ୍ୟଥା କିଛି ଭାବି ପାରୁନି
ଅଜାଣତରେ କେତେ ସୁଖଦ ମୁହୂର୍ତ ଆସିଛି ଓ ଚାଲିଯାଇଛି
ତୁମବିନା ଜୀବନ ଟା ଅସହ୍ୟ ଓ ନିରୁପାୟ
ସାରା ଦୁନିଆ କୁ ଛାଡି
ମୁଁ ଆସିଲି କେବଳ ତୁମରି ପାଇଁ
ମେଘୁଆ ଆକାଶ ରେ ମେଘର ଛିଟା
କେବେକେବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ର ରଶ୍ମି ନୂତନ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ର ଆବେଗ
ମନେହୁଏ ଏହା ଭଗବାନ ଙ୍କ ଇଛା
ମରିବା ଆଉ ବଂଚିବାର ବାହାନା
ହୁଏତ ତୁମର ପ୍ରତିଟି ନିଶ୍ୱାସ ରେ!
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ |
ନପଢି ଅଧା ରହିଯାଏ!
ତୁମେ ସବୁବେଳେ ଏଇ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯାଅ
କେବେକେବେ ଦେଖା ହୁଏ ତୁମ ସହ
ମନେମନେ କେତେ କଥା କହିଯାଅ
କିଛି ବାରି ହୁଏ ଆଉ କିଛି ରହିଯାଏ
ଲାଜୁଆ ଲାଜୁଆ ଆଖିରେ
ସ୍ମିତାହାସ୍ୟ ଲାଜୁଆ ଓଠରେ
ପ୍ରଜାପତି ପରି ଚଞ୍ଚଳ
ଫୁଲ ର ପାଖୁଡା ରେ
ଏଇ କଥା ସବୁବେଳେ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ କହିବା
ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ପରିହାସ ର ଶିକାର ହବା
ଆଊ ତାକୁ ଚିଠି ଲେଖି ଚିରି ଫୋପାଡିବା
ଏହା ହିଁ ପ୍ରେମ
ଯାହା କହି ହୁଏ ଆଉ କିଛି
ନପଢି ଅଧା ରହି ଯାଏ |
ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଅଧ୍ୟାପକ ଇରାଂଜି ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟ ବିଭାଗ
ଗଞ୍ଜାମ
ରହସ୍ୟ ର ପ୍ରାଚୀର!
ଉନ୍ମୁକ୍ତ ବରଳାଭୂମି ଆଜି ଖାଁ ଖାଁ
ସେପାରିର ମନ୍ଦିରରୁ ଅସ୍ପଷ ଶଙ୍ଖ ର ଧ୍ଵନି
ମୋର ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦରେ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ
ଲାଗେ କେହି ଜଣେ ଚାଲୁଛି ଏକା ଏକା
ଅଦୃଶ୍ୟ ଶବ୍ଦରେ ଭାସି ଆସେ
ଝାପସା ପାଉଁଜିର ଶବ୍ଦ
ସମାଜ ର ରହସ୍ୟ ଭରା ପ୍ରାଚୀର
ଅଲଗା କରୁଛି ତୁମକୁ ମୋ ଠାରୁ
ହୃଦୟ ବିହୀନ ବିଶ୍ୱରେ
ଅଲୋଡ଼ା ଅଖୋଜା ଦୁଇଟି ମନ
ରକ୍ତରେ ଜୁଡୁବୁଡୁ ଦୁଇଟି ମନ
ରହସ୍ୟ ଘେରରେ ସୀମାହୀନ ପ୍ରାଚୀର
ଚୁରମାର କରିପାରିନି ଦୁଇଟି ଅଶାନ୍ତ ମନକୁ
କ୍ଷତ ମନ ବି ଜିଣି ପାରେ
ଭେଦି ପାରେ ରହସ୍ୟ ର ପ୍ରାଚୀର କୁ!
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
ଅଧ୍ୟାପକ ଇରାଂଜି ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟ ବିଭାଗ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ବଳଦେବ ବିଜ୍ଞାନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
ଯେବେ ସବୁ ଆଶା ମଉଳିଯାଏ!
ଆମ ଶରୀର ଶୁଷ୍କ ଓ ନିର୍ଜୀବ
ଦୁଃଖର ଚାଦର ରେ ଢାଙ୍କି ହୋଇଥିବା ଦୁହିଁଙ୍କ ଆତ୍ମା
ଦୁଃଖରେ ବି ଖୋଜିଛି ତୁମକୁ
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ଇଛା ଆଜି ସ୍ତମ୍ବିଭୂତ
ଚାରିଆଡେ ଖାଲି ମରୁଭୂମି
ତୁମର ଉଦ୍ୟେଶ ଦସ୍ୟୁ ପରି ଲୁଟୁଛି
ମୋ ଜୀବନ ଠୁ ଦୁରେଇ
ନା ତୁମେ ଖୁସିରେ ବଞ୍ଚିଛ
ନା ମତେ ମରିବାକୁ ଦେଇଛ
ସବୁ ଅଭିଳାଷ ମୋ ଦିନପରି ସରିଯାଏ
ତଥାପି ବଂଚିବି ଶେଷ ନିଶ୍ୱାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
କିଛିତ ରହିନି ସେଠାରେ
ଯେଉଁଠି କେବଳ ଦୁର୍ବିସହ ଦୁଃଖ
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
ବିଷାଦ ର କାଳିମା!
ତୁମ ସ୍ବପ୍ନ ଠାରୁ ମତେ ଦୁରେଇ
ମୂଁ ଜାଣେନି ଭଗବାନ ଠିକଣା
ମୂଁ ମୋ ନିଜରେ ନିଜକୁ ଖୋଜେ
ମୋ ଆତ୍ମା ବି ମୋ ଠୁ ବହୁ ଦୂରରେ
ଆଜି ମୁଁ ପଥ ଭ୍ରଷ୍ଟ ପଥିକ
ହୃଦୟ ଆଊ ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ବିଛିର୍ନ
ନିଶ୍ୱାସ ତ ଚାଲିଛି କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଏବେ ବାଲିଘର ପରି
ନୂଆ କାହାଣୀ ଲେଖିବା ପାଇଁ ସ୍ୱାହି ବି ଅଭିମାନ କରୁଛି
ବୋଧେ ବିଧିର ବିଧାନ
ଭଗବାନଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି କୁ ମୁଁ ସାମ୍ନା କରି ପାରୁନି!
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର
ଗଞ୍ଜାମ
ମୋ ଶେଷ ଚିଠି!
କେତେ ଅସଜଡ଼ା ଶବ୍ଦ ତୁମ ହୃଦୟ ରେ
ଆଊ ଯେବେ ତୁମେ ମୋ ଶେଷ ଚିଠି କୁ ଚିରିଥିଲ
ଆଊ ତୁମ ବହିରୁ ଗୋଲାପ ର ପାଖୁଡା କୁ ଫୋପାଡ଼ି ଥିଲ
ମତେ ହରେଇବାର ଭୟ ରେ କାନ୍ଦିବା
ଦୁହିଁକ ଦୁନିଆ ପୁରା ଅସଜଡ଼ା ଆଜି
ତୁମେ ପୁରା ମନେଅଛି ଯେଉଁ ଦିନ ମୋ ହୃଦୟ ଚୋରି କରିଥିଲ
ମୋ ଠୁ ଚୋରି କରିଥିବା ବସ୍ତୁ ରେ ଉପାସନା କରିବା
ମୋର ଶୁଭମନାସି ଭଗବାନ ଙ୍କୁ କହିବା
ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମେ ଡ଼ରୁଛ କାଳେ ମତେ ହରେଇଦେବ ବୋଲି
କେତେକ ଶବ୍ଦ ଗୁଡାକ ର ଗୁଂଜରଣ ରେ ଦୁହିଁଙ୍କ ଜୀବନ ଅଲଗା ମୋଡ ରେ
ଆମେ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ପାଈଁ
ପଥ ଯଦିଓ ଜଟିଳ ତଥାପି
ଚାଲିବା ବହୁ ଦୁରକୁ!
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
ଗଞ୍ଜାମ
ତୁମେ ନାରାଜ଼ କି?
ତୁମର ପାଗଳାମି ଆଜି ମତେ ଘାରୁଛି
ତୁମର ନାରାଜଗି ମତେ ଅଡୁଆ କରୁଛି
କେତେ ଜେ ଜିଦ୍ଦି ଆଊ ଅଭିମାନ
ତୁମ ସହ ବନ୍ଧୁତା ହଜାର ଥର ପ୍ରମାଣିତ
ମୋ ଜୀବନ ତୁମ ପାଈଁ ଉତ୍ସର୍ଗ
ରାସ୍ତାକୁ ଚାହିଁଛି ତୁମର ଚେନାଏ ହସ ର ଝଲକ ପାଈଁ
ମୁଁ ତୁମ ପାଈଁ ସବୁବେଳେ ଉଜାଗର
ମୁଁ ଜାଣିନି କଣ ମୂଲ୍ୟ ଦେବାକୁ ପଡିବ
କାରଣ ତୁମେ ବିଶ୍ୱାସ କର ବା ନକର
ମୁଁ ତୁମ ବିନା ସବୁ ଅଧୁରା
©️®️ଡ଼କ୍ଟର ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ଦଳାଇ
ଗଞ୍ଜାମ
ବେଳେ
ଭୋର ହୋଇଗଲାଣି
କିନ୍ତୁ…
କେବଳ ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ଏହା ଭୋର ହେଉନାହିଁ
ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ରାତିରେ ଅଚେତ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି
ସକାଳ ସମୟରେ
ଶୋଇବା ଏକ ନିଦ୍ରା ନେଇଥାଏ
କ’ଣ କରିବେ?
ଜୀବନ!
କେବଳ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନ
ବଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତୁ ଏବଂ ଦେଖନ୍ତୁ
କେବଳ ଆମ ପାଇଁ
ଇଚ୍ଛା କ’ଣ?
ତେବେ…
ଆମର ସ୍ୱପ୍ନ
ରକେଟ୍ ରେ ଉଡ଼ିଲେ ମଧ୍ୟ
କିମ୍ବା
ଏପରିକି ହେଲିକପ୍ଟରରେ ଉଡ଼ାଣ ଭରିଲେ ମଧ୍ୟ
ଆମେ ଏବେ ବି ରହିଛୁ
ବାଇକ୍ ରେ ଯାତ୍ରା କରୁଛନ୍ତି
ଗୋରୁ ଙ୍କ ପରି
କେବଳ ଦୁଇଟି ଗୋଡ଼ ରେ ନୁହେଁ
ବେଳେବେଳେ
ହାତ ଦ୍ଵାରା
ଆମେ ଚାଲି ଚାଲି ଯାଉଛୁ
ଆମର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଜୀବନ…ସମ୍ପାଦନା
ସାପ୍ତାହିକ + ମାସିକ + ଦରମା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି
ଦୈନିକ ଚାଲିଛି
କେବଳ ସ୍ୱପ୍ନରେ
ହସିବା ଓ ହସିବା
ସ୍ମୃତିର ବାସ୍ତବତା ରେ
ସେମାନେ ପ୍ରତିଦିନ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି…
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ସବୁକିଛି ଚୟନ କରାଯାଇଛି
ବୁଝିବା ପାଇଁ
ଜରୁରୀ ନୁହେଁ
କେବଳ ଏତିକି ବୁଝାପଡ଼ୁଛି
ଜାଣନ୍ତୁ ଜିନିଷ
ଜରୁରୀ ନୁହେଁ
ଏଠାରେ ବୁଝିବା ଏବଂ ଜାଣିବା ପାଇଁ
ବହୁତ କିଛି ଅଛି
କିନ୍ତୁ…
କେତେକ
କିଛି ଆମେ ବୁଝିପାରୁନାହୁଁ
ଆମେ ଜାଣି ପାରିଲୁ ନାହିଁ
ଜୀବନ ସେମିତି ହିଁ ହୋଇଥାଏ।
ସତ ଯାହା ରହୁଛି
+ ଓଟେରି ସେଲଭା କୁମାର
ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ସଜେଇ ହେଲାଣି
ଶରତ ର ଏଇ ଛୁଆଁ ରେ
କି ସୁନ୍ଦର ବାସ ମହୀ ର ସୁବାସ
ଦୁର୍ଗା ଙ୍କର ଆଗମନ ରେ ।
ଧରଣୀ ରେ ମା’ ଆସିବା ଆଗରୁ
କାଶତଣ୍ଡୀ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ଫୁଟି
ନାଚେ ଆଜି ସେ ପବନ ତାଳରେ
ମାଟିରେ ଯାଉଛି ଲୋଟି।
କୁମୁଦ କୋମଳ ଦିଶଇ ସୁଢଳ
ବଢାଏ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଶୋଭା
କୋକିଳ ଗାଏ ମଧୁର ତାନରେ
ଦଶଭୂଜା ହୋଇବେ ଉଭା।
ପିନ୍ଧି ଶ୍ୱେତ ଶାଢ଼ୀ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି
ମହକରେ ଦିଏ ଭରି
ପ୍ରାତଃ ର ସେଇ ଶିଶିର ଛୁଆଁ ରେ
ମନ ମୋର ଯାଏ ପୁରି।
ମହୀ ମଣ୍ଡଳ କରୁଛି ସିଙ୍ଗାର
ପବନ ବହେ ସାଇଁ ସାଇଁ
ଅସ୍ତ୍ର ହାତେ ଧରି ବିରାଜିବେ ମା’
ପାପି ଙ୍କ ସଂହାର ପାଇଁ।
ସହ-ସମ୍ପାଦିକା
ପୁଷ୍ପଲତା ଦିଗାର
ବାରିପଦା, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
